نامه سوخته های: عاشق

ای کاش به همان اندازه ای که دوری, نزدیک بودی! ای کاش مرا می دیدی انتظارم را چشمان خسته ام را و شاید آن هنگام باورم می کردی مرا و عشقم را و من دیگر اشک نمی ریختم و تو دیگر اینچنین, غریبه نبودی نمی دانم چه بگویم هر آنچه باید می گفتم, در لا به لای اشک هایم گم شد سالهاست که بغض دلم, ترکیده است سالهاست دچارت شده ام سالهاست می شناسمت

زندگی عشق است ، عشق افسانه نیست ، آنکه عشق را آفرید دیوانه نیست ، عشق آن نیست که کنارش باشی ، عشق آن است که بیادش باشی

عشق کلید شهر قلب است به شرط آن که قفل دلت هرز نباشد که با هر کلیدی باز شود

دیوانه ات گشتم ? تو عاشق نبودی خیلی دیر فهمیده بودم. چشم هایت پی دیگری بود ومن این را نفهمیده بودم. درتمام لحظه هایم هیچ کس تنهائیم را حس نکرد آسمان غم گرفت هیچ کس برکه طوفانی ام را حس نکرد. آنکه سامان غزلهایم از اوست بی سرو سامانیم را حس نکرد